Znamy stanowisko MZ ws. zasad wynagradzania pracowników technicznych szpitali

8 lutego posłanka Lewicy Monika Falej wraz z grupą posłów tej partii (Maciej Kopiec, Paweł Krutul, Anita Kucharska-Dziedzic, Robert Obaz, Marek Rutka) wystosowała do MZ interpelację w sprawie trudnej sytuacji finansowej pracowników technicznych w polskich szpitalach. Znana jest już odpowiedź resortu, której - w imieniu ministra zdrowia - udzielił wiceminister zdrowia Piotr Bromber.

Posłowie piszą o przepychankach pomiędzy Ministerstwem Zdrowia a dyrektorami szpitali

“Dostałam kolejne smutne pismo od pracowników technicznych polskich szpitali, a konkretnie techników aparatury medycznej. (...) Odbywa się obecnie przepychanka pomiędzy Ministerstwem Zdrowia a dyrektorami szpitali. Dyrektorzy nie dysponują niezbędnymi środkami. Do wieloletnich zaniedbań w wynagradzaniu grupy techników aparatury medycznej dołożyły się inflacja i wszechobecna drożyzna. Nie samym lekarzem i pielęgniarką szpital stoi. Bez pracowników technicznych żaden szpital nie może funkcjonować ani tym bardziej leczyć. Pracy personelu lekarskiego nie można przecenić, ale analogicznie techników medycznych. Pracownicy techniczni czują się poszkodowani materialnie, bo zapomina się o ich specjalnościach przy regulacjach płacowych. Drastyczne podwyżki cen doprowadziły do przesilenia w postawach, stąd apele o finansowe docenienie ich pracy stanowiącej podstawę utrzymywania rodzin” - czytamy w interpelacji.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Pracownicy niemedyczni: każdy dyrektor interpretuje przepisy po swojemu

Dodano, że celowe byłoby podjęcie inicjatywy ustawodawczej i wpisanie wszystkich bez wyjątku pracowników technicznych polskich szpitali do tzw. siatki płac ministra zdrowia. Wymieniono m.in. konserwatorów, elektryków, ślusarzy, stolarzy, hydraulików, spawaczy, informatyków i techników aparatury medycznej.

Posłowie Lewicy pytają, czy zarobki pracowników technicznych szpitali zostały zwiększone wraz z rosnącą inflacją. " Pytanie jest xle postawione. Techniczni od wielu lat byli omijani w podwyżkach i ich płace cię całkowicie rozjechały z tym co powinno być. pic.twitter.com/y3VY3XbUFe

— Sebastian Kolemba (@SKolemba) February 28, 2023

Posłowie Lewicy zadali ministrowi zdrowia kilka pytań:

1. Czy uposażenia pracowników technicznych zostały zwiększone wraz z rosnącą inflacją?
2. Jakie skuteczne rozwiązania wprowadził szef MZ od kwietnia 2022 r. dla techników szpitalnych?
3. Czy ministerstwo wprowadzi polskich techników szpitalnych do tzw. siatki płac i kiedy można się tego spodziewać?
4. Na jakie uposażenia mogą liczyć technicy aparatury medycznej, pomijając najniższą krajową 3490 zł brutto?

Wiceminister Bromber o “różnicowaniu osób zatrudnionych w podmiotach leczniczych”

Z odpowiedzi na interpelację, której udzielił w imieniu ministra zdrowia wiceszef resortu Piotr Bromber, dowiadujemy się, że ograniczenie zakresu podmiotowego ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych jedynie do pracowników działalności podstawowej podmiotów leczniczych było i jest podyktowane koniecznością dochowania przez ministra wymogu konstytucyjności projektu regulacji prawnych przedkładanych najpierw Radzie Ministrów, a następnie Sejmowi RP.

“Należy przy tym zauważyć, że przywołana ustawa obejmuje nie tylko pracowników wykonujących zawody medyczne, ale również tych wykonujących zawody niemedyczne pozostające w ścisłym związku z udzielaniem świadczeń pacjentom. Można tu - posiłkując się załącznikiem do rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. ws. kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami - wskazać np. na inżynierów medycznych bądź techników sterylizacji medycznej” - czytamy.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Niemedyczni rosną w siłę, w zarządzie reprezentanci różnych zawodów

Wiceminister Bromber przypomina, że wprowadzanie szczególnych regulacji dotyczących ustalenia najniższego wynagrodzenia zasadniczego jest możliwe tylko w odniesieniu do wyodrębnionej grupy pracowników posiadających wspólną tzw. cechę relewantną (istotną). Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 stycznia 2005 r. (sygn. akt K 31/03), który przytacza wiceminister, różnicowanie sytuacji podmiotów podobnych jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy zostały dochowane trzy wymogi:

• wprowadzone przez ustawodawcę kryteria różnicowania muszą być racjonalnie uzasadnione i muszą mieć związek z celem i treścią przepisów, w których zawarta jest dana norma;
• waga interesu, któremu ma służyć różnicowanie podmiotów podobnych, musi pozostawać w odpowiedniej proporcji do wagi interesów, które zostaną naruszone w wyniku różnego traktowania podmiotów podobnych;
• różnicowanie podmiotów podobnych musi znajdować podstawę w wartościach, zasadach lub normach konstytucyjnych.

“Powyższe wymogi nie zostają spełnione w przypadku różnicowania osób zatrudnionych w podmiotach leczniczych, lecz nie udzielających świadczeń zdrowotnych lub nie biorących bezpośredniego udziału w czynnościach związanych z ich udzielaniem w stosunku do osób wykonujących ten sam zawód, a zatrudnionych w innych podmiotach” - pisze Bromber.

Bromber: pracodawca powinien brać pod uwagę średni wzrost wynagrodzeń w danym podmiocie

Wiceminister zdrowia wskazuje, że przyjęta w dniu 26 maja 2022 r. nowelizacja ustawy sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia wprowadziła dodatkowe kryterium, które musi być brane pod uwagę przy opracowywaniu w danym podmiocie leczniczym porozumienia płacowego (albo w tzw. zarządzeniu zastępczym kierownika podmiotu leczniczego) i określania w nim zasad wynagradzania pracowników innych niż pracownicy działalności podstawowej, tj. kryterium uwzględnienia średniego wzrostu wynagrodzeń w danym podmiocie w określonym okresie czasu.

Oznacza to - jak pisze wiceszef MZ - że ustalając zasady podwyższania wynagrodzenia osoby zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym na stanowisku spoza katalogu stanowisk pracowników działalności podstawowej, pracodawca (a w przypadku zawierania porozumienia - pracodawca we współdziałaniu z reprezentacją pracowników), powinien brać pod uwagę średni wzrost wynagrodzeń w danym podmiocie leczniczym w ustalonym czasie, przy czym jednocześnie zasady te mogą określać sposób indywidualizowania poziomu tego wzrostu dla każdego pracownika lub grupy pracowników.

“Biorąc pod uwagę powyższe, a nade wszystko aspekt konstytucyjności stanowionego prawa, informuję, że w Ministerstwie Zdrowia nie są prowadzone prace w zakresie wskazanym przez autorów interpelacji. Jednocześnie chciałbym zadeklarować otwartość Ministerstwa Zdrowia na dialog z przedstawicielami wszystkich grup zawodowych pracujących w ochronie zdrowia” - podsumowuje Piotr Bromber.