Zdrowie w programach wyborczych. KO chce, by lekarze mogli pracować już po studiach
Jeszcze na początku grudnia 2022 r. "Puls Medycyny" zwrócił się do większości ugrupowań reprezentowanych w Sejmie z prośbą o przekazanie założeń programowych w obszarze ochrony zdrowia z podziałem na: nakłady, zadłużenie szpitali, braki kadrowe, opłaty za studia, wynagrodzenia personelu, dodatkowe ubezpieczenia, rolę prywatnej ochrony zdrowia oraz finansowanie in vitro. Programy opublikowaliśmy w trzech blokach tematycznych. PiS - mimo wielu próśb telefonicznych i mailowych - nie dostarczyło żadnych materiałów. KO przysłała program po publikacji pierwszej części - publikujemy go zatem w całości.

- Lekarzom należy zezwolić na rozpoczęcie pracy już po zakończeniu studiów. Trzeba przywrócić kształcenie na poziomie szkół ponadpodstawowych w zakresie wybranych profesji medycznych - uważa Koalicja Obywatelska.
- Należy oczekiwać, że osoba wykształcona ze środków publicznych wypełni określoną rolę w danym czasie w systemie publicznym - proponuje Koalicja.
- KO postuluje wdrożenie programu budowy mieszkań zakładowych dla personelu medycznego oraz system stypendiów fundowanych przez podmioty lecznicze, wiążących lekarza (pielęgniarkę) z danym podmiotem.
- Zdaniem KO analiza wyników finansowych opartych o ujednolicony rachunek kosztów pozwoli na określenie faktycznego zadłużenia podmiotów leczniczych.
Wybory parlamentarne w Polsce odbędą się już w roku 2023 i przypadną w jednym z czterech terminów: 15 października, 22 października, 29 października lub 5 listopada. Na stosowne zarządzenie w tym zakresie musimy jednak jeszcze trochę poczekać.
„Puls Medycyny” uznał, że rok wyborczy to dobra okazja, żeby zapytać partie, co mają do zaoferowania Polakom w swoich programach jeśli chodzi o obszar zdrowia. Aby móc porównać propozycje, wyodrębniliśmy osiem kategorii - takich samych dla wszystkich ugrupowań. Niekoniecznie chodziło o twarde dane liczbowe, ale raczej o ogólne założenia, wizję na przyszłość. To, czego wyborcy mogą spodziewać się po konkretnych partiach w kwestiach zdrowotnych, już wiemy - choć w zestawieniu zabrakło PiS.
Zdrowie w programach partii to kopalnia pomysłów. Zabrakło jednak PiS i KO [CZĘŚĆ 1/3]
Zdrowie w programach wyborczych: kadry. Jest reakcja KO i Porozumienia [CZĘŚĆ 2/3]
Zdrowie w programach wyborczych: rynek prywatny i in vitro. PiS nie ma zdania? [CZĘŚĆ 3/3]
W kwestii najważniejszych tematów w obszarze zdrowia postanowiła wypowiedzieć się także Koalicja Obywatelska. Jej program przesłał naszej redakcji poseł KO i wiceprzewodniczący sejmowej Komisji Zdrowia Rajmund Miller. Co zatem Koalicja proponuje wyborcom?
Nakłady na ochronę zdrowia
Co do zasady opieramy nakłady o rachunek kosztów podmiotów leczniczych. Wprowadzone rozporządzenia w sprawie wspólnego formatu rachunku kosztów stanowić będzie podstawę do określenia potrzeb finansowych. Zbieramy dane ze wszystkich podmiotów i mamy informację o zadłużeniu i kosztach (z podziałem na rodzaje).
Opracowujemy standardy kliniczne (zespoły krajowych konsultantów) tworząc algorytmy i standardy postępowania. Tym samym tworzymy siatkę świadczeń, których generowanie daje podstawę do rozliczania budżetu.
Oparcie systemu o poduszkę finansową budżetu państwa pozwoli na pokrycie różnicy pomiędzy obecnym poborem składki/podatku zdrowotnego a faktycznym kosztem podmiotów.
Utworzenie nowych map potrzeb zdrowotnych (a nie możliwości płatnika) pozwoli na restrukturyzację systemu świadczeniodawców.
Zadłużenie szpitali
Obecnie nikt nie wie, jakie jest faktyczne zadłużenie szpitali. Analiza wyników finansowych opartych o ujednolicony rachunek kosztów pozwoli na określenie faktycznego zadłużenia podmiotów leczniczych. Instrumentem rozwiązującym ten problem będzie stosowny algorytm wsparcia finansowego (oddłużeniowego) korelujący z rolą podmiotu leczniczego w zabezpieczeniu nowej mapy potrzeb zdrowotnych.
Braki kadry medycznej
Możliwość zrealizowania potrzeb zdrowotnych populacji nie jest uzależniona wyłącznie od środków finansowych. Ich warunkiem jest wystarczające do zadań zatrudnienie kadry medycznej. Jest to obecnie jeden z najpoważniejszych deficytów systemu. Koniecznie jest zatem dokonanie radykalnych zmian w kształceniu, szkoleniu oraz doskonaleniu personelu medycznego. Lekarzom należy zezwolić na rozpoczęcie pracy już po zakończeniu studiów. Kluczowe jest również zwiększenie naboru na kursy specjalizacyjne oraz opracowywanie programów zachęcających lekarzy do doskonalenia zawodowego. Należy poszerzać katalog profesji medycznych o takie zawody jak refrakcjonista, optometrysta, dietetyk, sekretarka medyczna czy asystent lekarza. Pojawienie się nowych profesji w systemie z całą pewnością odciąży obecne kadry i wpłynie na zwiększenie dostępności do usług zdrowotnych.
Należy przywrócić kształcenie na poziomie szkół ponadpodstawowych w zakresie profesji medycznych (np. opiekunów dziecięcych i medycznych, sekretarek medycznych itp.) - w szkołach średnich. Wprowadzenie średniego wykształcenia medycznego dla profesji medycznych wszelkiego rodzaju - po krótszym okresie szkolenia, w szkołach i na kursach, pozwoli uzupełnić kadry. Nie bez znaczenia jest również podjęcie działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności zawodów medycznych. Należy wdrożyć program budowy mieszkań zakładowych dla personelu medycznego oraz system stypendiów fundowanych przez podmioty lecznicze, wiążących lekarza (pielęgniarkę) z tym podmiotem. Zmian wymaga również wiele przepisów, które niepotrzebnie absorbują personel medyczny. Uproszczenie procedur i odciążenie lekarzy z czynności administracyjnych pozwoli im skupić się wyłącznie na pracy z pacjentem.
Opłaty za studia medyczne
Kształcenie kadr medycznych wymaga reformy. Należy nie tylko wystandaryzować ścieżkę edukacyjną, ale również przyłożyć większą wagę do kształtowania kadr. Odpłatność za studia medyczne nie powinna funkcjonować, jest to bowiem kształcenie kadr stanowiących podstawę systemu. Należy jednak oczekiwać, że osoba wykształcona ze środków publicznych wypełni określoną rolę w danym czasie w systemie publicznym.
Wynagrodzenia pracowników medycznych
Zakładając, że to pracownicy podmiotów realizujących zadania publiczne (finansowane ze środków budżetu państwa), ich wynagrodzenia powinny być regulowane. Tu należy wskazać kwoty minimalne i maksymalne.
Dodatkowe ubezpieczenia
Dodatkowe ubezpieczenia nie mogą różnicować pacjentów na bogatych i biednych. Zakładamy wprowadzenie dodatkowych ubezpieczeń w obszarach, dla których jest zrozumienie społeczne. Przykładem może być ubezpieczenie pielęgnacyjno-opiekuńcze.
Ponadto dajemy możliwość dopłat do świadczeń ponadstandardowych, dla których otwieramy możliwość instrumentów ubezpieczeniowych.
Rola prywatnej ochrony zdrowia
System opieki zdrowotnej traktujemy jako całość. Oznacza to, że prywatne lecznice też są jego elementem. Planujemy szereg rozwiązań zwiększających koordynację, współpracę oraz możliwość współudziału w realizacji świadczeń pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym.
Finansowanie in vitro
Technologie o udowodnionej skuteczności, stanowiące istotne możliwości rozwiązywania problemów zdrowotnych, muszą mieć swoje miejsce w systemie ochrony zdrowia. Świadczenia z zakresu in vitro mają również swoje miejsce w naszym programie - i będą realizowane zgodnie zapisami w projekcie ustawy dotyczącym in vitro przedstawionym przez KO.
Źródło: Puls Medycyny