Za nami kolejna edycja konferencji „Polityka lekowa”

"Polityka lekowa" to cykl konferencji organizowanych przez "Puls Medycyny" od 2016 r. W ich trakcie zgromadzeni przy wspólnym stole eksperci wskazują, co ich zdaniem jest najważniejsze w strategii optymalizacji dostępu do farmakoterapii w Polsce. Dwa razy w roku przyglądamy się krajowej polityce lekowej – podczas jesiennej i wiosennej edycji konferencji. Ostatnia odbyła się 17 listopada w Warszawie pod hasłem “Polityka lekowa” pt. “Dług zdrowotny - diagnoza stanu po pandemii. Jak wyjść z kryzysu, czyli wyzwania krótko- i długoterminowe”.

Zaproszeni eksperci dyskutowali na tematy:

• Telemedycyna i „zdrowie cyfrowe”. Czego uczą nas kolejne fale pandemii?
• Jak odrobić zdrowotne zaległości? Czas na modyfikację stylu życia
• Onkologia – bez dobrej diagnostyki nie ma właściwego leczenia
• Dług zdrowotny w onkologii: jak leczyć zaawansowane nowotwory?
• Pandemia cukrzycy i otyłości. Wyzwania dla systemu ochrony zdrowia
• Jak pandemia COVID-19 wpłynęła na leczenie chorób płuc?

Przewodnie tematy dyskusji zostały sformułowane po konsultacji z ekspertami zasiadającymi w Radzie Programowej konferencji „Polityka lekowa”, do której redakcja „Pulsu Medycyny” zaprosiła znamienitych ekspertów reprezentujących poszczególne dziedziny medycyny.

Zmiany systemowe mają realny wpływ na sytuację pacjentów

Dyskusję otworzył wiceminister zdrowia Maciej Miłkowski. Konferencja stała się okazją do podsumowania zmian i osiągnięć w obszarze polityki lekowej, jakie nastąpiły w ostatnich czterech latach, oraz zmian systemowych – w tym tej najistotniejszej, jaka nastąpiła wraz z przyjęciem nowelizacji ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty. Chodzi o przesunięcie obowiązku finansowania części świadczeń – np. świadczeń wysokospecjalistycznych – z Ministerstwa Zdrowia na NFZ.

Jak podkreślił podczas „Polityki lekowej” Maciej Miłkowski, resort zdrowia wkrótce opublikuje raport z realizacji polityki lekowej państwa za okres 2018-2022 oraz raport zawierający podsumowanie 10 lat funkcjonowania ustawy refundacyjnej.

– Twórcom ustawy należy się nagroda, była zrobiona od zera i wprowadzana w wielkich męczarniach, ale jednak się udało – powiedział Miłkowski.

Bronił też zmian w finansowaniu świadczeń – wzbudziła ona spory opór w środowisku medycznym.

– Ta zmiana jest konsekwencją myślenia, kto jest za co odpowiedzialny. Minister zdrowia nie powinien odpowiadać za finansowanie świadczeń zdrowotnych i technologii lekowych. Za to jest odpowiedzialny NFZ. Nie ma za to możliwości i sensu przekazywania do NFZ wydatków inwestycyjnych czy wydatków z obszaru kształcenia – powiedział wiceminister zdrowia Maciej Miłkowski.

W kontekście funkcjonowania ochrony zdrowia w obliczu popandemicznego długu zdrowotnego szczególnie mocno wybrzmiała konieczność dalszej informatyzacji systemu. Eksperci zwrócili uwagę, że choć w ostatnim czasie nastąpił w tym obszarze znaczący progres, to Polska nadal goni inne kraje Europy, a polski sektor medtech nadal napotyka na legislacyjne i organizacyjne ograniczenia. Hubert Życiński, zastępca dyrektora Departamentu Innowacji w Ministerstwie Zdrowia, przyznał, że często można usłyszeć głosy, żeby robić “lepiej, szybciej, więcej”.

– Są one zapewne słuszne i wszyscy sobie tego życzymy, ale trzeba też na e-zdrowie patrzeć realnie – podkreślił.

Lepiej zapobiegać niż leczyć

Podczas konferencji wybrzmiały także wątki związane z klinicznymi i terapeutycznymi potrzebami zdrowotnymi polskiej populacji. Eksperci szczególnie dużo czasu poświęcili onkologii, chorobom cywilizacyjnym, a także chorobom płuc i schorzeniom zakaźnym oraz reumatycznym o podłożu zapalnym. Zgodzili się, że wspólnym mianownikiem dla tych różnych obszarów jest konieczność wdrożenia skutecznej profilaktyki i przyspieszenie diagnostyki.

– Gdyby programy badań profilaktycznych cieszyły się większym zainteresowaniem, zdecydowanie szybciej i na wcześniejszym etapie wykrywalibyśmy choroby zależne od stylu życia, w tym od diety. Przełożyłoby się to na mniejszą liczbę ich przypadków, skuteczniejsze leczenie. Obecnie jednym z głównych celów dla zdrowia publicznego jest właśnie budowanie kompetencji zdrowotnych – mówił dr hab. n. med. i n. o zdr. Dominik Olejniczak z Zakładu Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Eksperci zgodzili się co do tego, że profilaktyka to najlepsza inwestycja w zdrowie populacyjne, co doskonale widać na przykładzie onkologii – badania profilaktyczne to szybka diagnoza i interwencja, a tym samym niższe koszty terapii.

– Leczenie chorych na raka jelita grubego w I stadium rozwoju kosztuje ok. 4 tys. euro, natomiast w IV stadium – ok. 40 tys. euro. Koszt profilaktycznej kolonoskopii to ok. 600 zł – podkreśliła Iga Rawicka, prezes Fundacji EuropaColon Polska.

Podczas dyskusji o skutecznej profilaktyce nie mogło zabraknąć tematu znaczenia szczepień ochronnych i budowy kompetencji zdrowotnych w zakresie chorób uwarunkowanych stylem życia, a szczególnie ich choroby matki, czyli otyłości.

– To choroba, która nie tylko niesie za sobą cukrzycę, ale też schorzenia układu krążenia, nowotworowe, psychiczne, układu oddechowego, układu ruchu. W zasadzie nie ma obszaru niedotkniętego otyłością – wyliczał prof. Leszek Czupryniak.