WUM: Nowatorski zabieg wszczepienia stymulatora serca z zastosowaniem systemu elektroanatomicznego u pacjentki w ciąży

Podczas zabiegu wszczepienia stymulatora serca u ciężarnej użyto systemu elektroanatomicznego do nawigacji śródzabiegowej. Standardowo do określenia położenia cewników i elektrod wewnątrznaczyniowych używa się promieniowania rentgenowskiego. RTG może jednak działać szkodliwie na płód, dlatego podjęto decyzję o zastosowaniu nowatorskiej metody.

Zabieg wykonano w I Katedrze i Klinice Kardiologii Centralnego Szpitala Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, którą kieruje prof. dr hab. n. med. Grzegorz Opolski.

Na czym polegała nowatorska metoda wszczepienia stymulatora serca z zastosowaniem systemu elektroanatomicznego

28-letnia kobieta została przyjęta do szpitala pierwotnie w 13. tygodniu ciąży z powodu nawracających omdleń o nieustalonej przyczynie. Kobiecie wszczepiono wówczas podskórny rejestrator rytmu serca (ILR), który pozwala na ciągły zapis oraz wykrycie arytmii nawet przez kilka lat. Zabieg nie wymagał zastosowania promieniowania X, a po jego wykonaniu pacjentka była pod nadzorem zespołu Pracowni Kontroli i Telemonitoringu Urządzeń Wszczepialnych Serca. Było to możliwe dzięki zastosowaniu technologii telemedycznej, pozwalającej na zdalną transmisję danych z wszczepionego urządzenia do szpitala, gdzie członkowie zespołu uzyskiwali raporty na temat pracy serca pacjentki. Z uwagi na wykryte zaburzenia rytmu, stanowiące bezpośrednie zagrożenie życia matki i płodu, kobietę zakwalifikowano do pilnego zabiegu wszczepienia stymulatora serca. Z powodu ciąży konieczne stało się jednak ograniczenie promieniowania rentgenowskiego i wybór odmiennej metody lokalizacji wprowadzanych do serca elementów układu stymulującego serce. Na zaplanowane postępowanie uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej WUM.

Dwuetapowy zabieg

Zabieg, wykonany przez zespół Oddziału Elektrokardiologii z Centralnego Szpitala Klinicznego UCK WUM (prof. dr hab. n. med. Marcin Grabowski, dr n. med. Piotr Lodziński, lek. Jakub Kosma Rokicki, mgrc Małgorzata Kotowicz, mgr Dorota Świątek, mgr Dorota Dużyńska i mgr Elżbieta Świętoń), składał się z dwóch etapów.

„W pierwszym etapie wykonano mapę dużych naczyń i serca z wykorzystaniem elektrod mapujących. Następnie, na bazie uzyskanych trójwymiarowych obrazów, wprowadzono elementy układu stymulującego do docelowych jam serca i obserwowania na bieżąco ich położenia na ekranie monitora. Dzięki współpracy z firmą Abbott do przeprowadzenia tej nowatorskiej procedury medycznego wykorzystano system do elektronawigacji Ensite Precision, umożliwiający lokalizację elektrod z zastosowaniem pola elektromagnetycznego o niewielkim natężeniu” – mówi prof. Marcin Grabowski.

Wczesny okres pooperacyjny przebiegał bez powikłań i nie wymagał dłuższego pobytu pacjentki w szpitalu niż po standardowych procedurach tego typu.

„Zabiegi wykonywane metodą bez zastosowania promieniowania rentgenowskiego to trend zyskujący popularność na całym świecie w wiodących ośrodkach zajmujących się elektrofizjologią serca” – dodaje prof. Marcin Grabowski.