Współczesne kierunki leczenia grzybic
Badania przeprowadzone wśród ludności zamieszkującej umiarkowane strefy klimatyczne wykazały występowanie przewlekłych zakażeń grzybiczych u 10-20 proc. populacji. Powierzchowne infekcje grzybicze stanowią poważny problem epidemiologiczny i terapeutyczny także w Polsce — prawie co drugi Polak ma grzybicę stóp, a co piąty grzybicę paznokci.
Lokalizacja infekcji grzybiczych związana jest z wiekiem pacjentów: dzieci częściej chorują na grzybicę skóry owłosionej głowy, a dorośli na grzybicę stóp i paznokci. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym grzybicy skóry owłosionej głowy jest dermatofit Microsporum canis, a w przypadku grzybicy stóp i paznokci Trichophyton rubrum i T. mentagrophytes. Wśród grzybów drożdżopodobnych największe znaczenie ma gatunek Candida albicans. Wywołujące łupież pstry drożdżaki lipofilne (Malassezia spp.) odgrywają ważną rolę w etiopatogenezie atopowego zapalenia skóry (AZS) i łojotokowego zapalenia skóry (seborrhoeic dermatitis).
Diagnoza potwierdzona badaniami
Podjęcie decyzji o rozpoczęciu leczenia infekcji grzybiczej powinna poprzedzać prawidłowa diagnoza obejmująca wywiad, badanie kliniczne, mikologiczne, a niekiedy histopatologiczne. Dane wynikające z wywiadu dotyczące posiadania zwierząt domowych i ekspozycji zawodowej mogą ułatwić rozpoznanie infekcji odzwierzęcej. Powierzchowne infekcje grzybicze powinny być brane pod uwagę we wszystkich stanach chorobowych skóry przebiegających ze złuszczaniem.
Podstawą prawidłowej diagnostyki jest badanie mikologiczne, składające się z bezpośredniego oglądania preparatu i hodowli. Badanie bezpośrednie umożliwia natychmiastowe otrzymanie wyników, jednak dla ich potwierdzenia i dokładnej identyfikacji rodzaju grzyba konieczna jest hodowla mikologiczna. Dodatni wynik hodowli jest najbardziej wiarygodnym potwierdzeniem infekcji grzybiczej. Pominięcie badania mikologicznego często prowadzi do błędów terapeutycznych, w wyniku których infekcje grzybicze przybierają nietypowy wygląd (tinea incognito) i mogą imitować inne choroby skóry. Rozpoznanie czynnika infekcyjnego ma znaczenie decydujące o wyborze właściwej terapii, ponieważ patogeny grzybicze wykazują różną wrażliwość na stosowane leki.
Cały artykuł przeczytasz w Pulsie Farmacji nr 2 (62).
Aktualna oferta prenumeraty Pulsu Medycyny
Źródło: Puls Medycyny
Podpis: Prof. dr hab. n. med. Roman Nowicki, Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego