Zapalenie zatok

W leczeniu objawowym wirusowych zakażeń dróg oddechowych szczególnie cenne są leki, których skuteczność i bezpieczeństwo działania zostały potwierdzone w badaniach klinicznych. Podczas XVII Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Otorynolaryngologia 2020”, odbywającej się w trybie online, o tradycyjnych metodach postępowania w tych zakażeniach oraz kilku nowszych preparatach mówił specjalista chorób zakaźnych dr hab. n. med. Ernest Kuchar, kierownik Kliniki Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Dolegliwości związane z zatokami są najczęściej długotrwałe i często mylone z objawami zwykłego przeziębienia. Co trzecia matka małego pacjenta przyznaje, że cierpi on na te dolegliwości od co najmniej dwóch lat.

W ostatnich latach obserwuje się narastanie oporności bakterii na powszechnie stosowane antybiotyki. Spowodowane jest to m.in. nadużywaniem antybiotyków w niekiedy banalnych infekcjach wirusowych dróg oddechowych oraz stosowaniem tych leków niezgodnie z rekomendacjami. Jakie są zalecenia dotyczące stosowania antybiotyków u dzieci w przypadku zapalenia gardła, ostrego zapalenia ucha środkowego, ostrego zapalenia nosa i zatok, ostrego zapalenia oskrzeli/oskrzelików, zapalenia płuc.

Zapalenie zatok zwykle rozwija się jako następstwo zakażenia wirusowego jam nosa i nosogardła. Ostrą postać tego schorzenia mogą powodować wirusy paragrypy, rino- i adenowirusy, jak i wirusy RS. Czynnikami bakteryjnego zapalenia zatok zwykle są S. pneumoniae i H. influenzae.

O zaletach nowych, mniej inwazyjnych metod leczenia zatok rozmawiamy z dr. n. med. Michałem Michalikiem, laryngologiem z Centrum Medycznego MML w Warszawie.

Tuż przed sezonem infekcyjnym cztery towarzystwa medyczne opracowały i wydały wytyczne dotyczące postępowania w ostrym zapaleniu zatok przynosowych. Dokument jest przeznaczony dla lekarzy rodzinnych. O idei opublikowania takich rekomendacji rozmawiamy z dr hab. n. med. Agnieszką Mastalerz-Migas, która uczestniczyła w ich opracowaniu.

Statystycznie dorośli przeziębiają się 5-7 razy w roku. Co dziesiąty przypadek kończy się ostrym zapaleniem zatok. W kolejno opracowywanych wytycznych postępowania ostre zapalenie zatok przynosowych zmienia swą definicję i nazewnictwo. Według najnowszych rekomendacji EPOS, nazwę rhinitis zmieniono na rhinosinusitis, czyli „ostry nieżyt nosa i zatok przynosowych” lub „ostre zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych”.

Prawidłowe funkcjonowanie zatok znajduje się w kręgu zainteresowań lekarzy kilku specjalności, zarówno stomatologicznych, jak i laryngologicznych. Dobra współpraca implantologów, ortodontów, periodontologów (zajmują się chorobami błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia) czy chirurgów twarzowo-szczękowych z otorynolaryngologami może ograniczyć potencjalne problemy oraz zwiększa szansę na sukces terapeutyczny

Błędne stereotypy w podejściu do diagnostyki i leczenia przewlekłych zapaleń zatok przynosowych omawia prof. Antoni Krzeski z Kliniki Otolaryngologii Akademii Medycznej w Warszawie, specjalista z zakresu chorób nosa i zatok przynosowych.