Lipidologia

Czy wysokie stężenie cholesterolu HDL równoważy LDL-C? Czy zbytnie obniżanie cholesterolu grozi kłopotami z pamięcią? Jak bardzo możemy poprawić profil lipidowy, stosując dietę? O mitach, które utrudniają skuteczne leczenie zaburzeń lipidowych, rozmawiamy z dr hab. n. med. Aleksandrą Gąsecką van der Pol, specjalistką kardiologii.

Rok 2022 w polskiej lipidologii zdominowała nieustanna edukacja i poszukiwanie potwierdzenia naszych rekomendacji z 2021 r., które mówiły, że potrójna terapia hipolipemizująca jest kluczem do sukcesu w leczeniu pacjentów wysokiego i bardzo wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego — mówi prof. Maciej Banach, prezes Polskiego Towarzystwa Lipidologicznego.

Prof. Piotr Jankowski, kierownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Gerontokardiologii CMKP, jest współautorem „Cholesterol Roadmap 2022”. To ważny dokument dla klinicystów i decydentów, wskazujący skuteczne sposoby zapobiegania powikłaniom zaburzeń lipidowych.

Wszystko zależy od szacowanego ryzyka sercowo-naczyniowego. W przypadku chorych z niskim ryzykiem SN czasami nie ma potrzeby włączania prewencji pierwotnej i podawania statyny. Często wystarczy jedynie zmodyfikować styl życia, jeśli wartość cholesterolu LDL jest odpowiednio niska - mówi prof. Maciej Banach, prezes Polskiego Towarzystwa Lipidologicznego.

O innowacyjnej terapii hipolipemizującej, która zrewolucjonizowała leczenie zaburzeń lipidowych, rozmawiamy z dr. hab. n. med. prof. NIKard. Piotrem Dobrowolskim.

Trudno oddzielić hipolipemizujące działanie statyn od ich działania plejotropowoego, np. przeciwzapalnego. Im bardziej obniżamy stężenie cholesterolu, tym bardziej obniżamy też parametry zapalne: CRP, interleukinę-6 i tym bardziej stabilizujemy blaszki miażdżycowe, zabezpieczamy pacjentów przed niekorzystnymi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi - podkreśla w wywiadzie prof. dr hab. n. med. Krzysztof J. Filipiak.

O tym, jak diagnozować i dobrze leczyć pacjenta z zespołem metabolicznym w 2022 r., mówili specjaliści zaproszeni do debaty zorganizowanej przez “Puls Medycyny”. Pretekstem do dyskusji było powstanie konsensusu ekspertów, w którym całościowo zaadresowano ten ważny problem kliniczny.

Leczenie hipolipemizujące jest ważnym elementem postępowania terapeutycznego u chorych na cukrzycę typu 2. O tym, jak powinna wyglądać kompleksowa terapia farmakologiczna w tej populacji chorych, opowiedział prof. Grzegorz Dzida.

Pacjenci są w niewystarczającym stopniu leczeni, najczęściej z powodu zbyt niskich dawek leków (głównie statyn), albo nie stosują się do zaleceń — mówi dr hab. n. med. Marcin Barylski, z którym rozmawiamy o znaczeniu odpowiednio wczesnej diagnostyki zaburzeń lipidowych oraz skutecznym leczeniu hipercholesterolemii.

Dietą możemy zminimalizować stężenie cholesterolu o maksymalnie 20 proc. - mówi dr n. med. Aleksandra Gąsecka van der Pol z I Katedry i Kliniki Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Wciąż niewystarczający jest dostęp do najnowszych leków hipolipemizujących. Inhibitory PCSK9 są dostępne dla wąskiej grupy pacjentów w programie lekowym, do którego włączono znacznie mniej chorych, niż zakładano. Warto też umożliwić w Polsce terapię inklisiranem. Obecnie tylko pojedyncze osoby są nim leczone - mówi kardiolog prof. Piotr Jankowski, wskazując w rozmowie możliwości skuteczniejszego postępowania w hipercholesterolemii.

O wpływ diety, alkoholu, aktywności fizycznej i popularnych leków na stężenie lipidów pytamy prof. Krzysztofa J. Filipiaka oraz Stanisława Surmę.

Homocysteina może być niezależnym czynnikiem ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. - W 2010 r. opublikowano pierwsze dane dotyczące tego, że homocysteina może prowadzić do przerwania ciągłości blaszki miażdżycowej i jednocześnie działać prozakrzepowo, w związku z tym ma poważny udział w procesie aterotrombozy - wskazuje prof. Marek Naruszewicz, który od lat bada to zagadnienie.

O znaczeniu cholesterolu nie-HDL rozmawiamy z prof. Maciejem Banachem, przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Lipidologicznego.