Hipercholesterolemia

Rolą prewencji pierwotnej i wtórnej w kardiologii jest redukcja powikłań sercowo-naczyniowych, których najczęstszym czynnikiem ryzyka jest nadciśnienie tętnicze (NT). „Jednak ciśnieniocentryczny cel leczenia pacjentów z NT nie jest wystarczający. Sukces można osiągnąć nie tylko normalizując ciśnienie, ale równie skutecznie kontrolując pozostałe czynniki ryzyka, w tym hipercholesterolemię” — uważa prof. Stefan Grajek.

Wzrasta długość życia człowieka i przybywa pacjentów w podeszłym wieku, z chorobami współistniejącymi, przyjmujących wiele leków, wymagających także leczenia hipolipemizującego. Według danych amerykańskich stosowane w tej terapii satyny są jednymi z najczęściej odstawianych leków w przypadku ograniczania politerapii, a stosowanie się do terapii obniżającej poziom cholesterolu wynosi zaledwie 40 proc. po 2 latach leczenia. Co więcej, aby leczenie było skuteczne, lekarze potrzebują nowych narzędzi do oceny ryzyka sercowo-naczyniowego, przede wszystkim w prewencji wtórnej.

Kluczem do zdrowia, a nierzadko i do przeżycia chorego na hipercholesterolemię rodzinną (FH), jest wczesna diagnoza i szybkie wdrożenie leczenia. Powinno ono trwać przez całe jego życie. W Polsce średni wiek osób, u których wykrywa się FH, to ponad 50 lat — blisko siedem lat więcej niż na świecie. Jak rozpoznać hipercholesterolemię rodzinną, mówi prof. dr hab. n. med. Marcin Gruchała, kierownik I Katedry i Kliniki Kardiologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, Krajowego Centrum Diagnostyki i Leczenia Hipercholesterolemii Rodzinnej w Gdańsku.

Dwa schorzenia cywilizacyjne — nadciśnienie tętnicze i hipercholesterolemia — są najczęściej występującymi i współistniejącymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego: zawału i niewydolności serca, udaru mózgu czy choroby tętnic obwodowych.

Pacjent z cukrzycą i hipercholesterolemią należy do grupy bardzo dużego ryzyka sercowo-naczyniowego. Docelowe stężenie cholesterolu LDL powinno u niego wynosić poniżej 70 mg/dl. Jeśli jest wyższe, zaleca się zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL o co najmniej 50 proc. za pomocą statyn jako leków pierwszego wyboru.

O tym, którzy pacjenci mogliby wziąć udział w programie lekowym dotyczącym inhibitora PCSK9, alirokumabu, oraz o lepszym diagnozowaniu hipercholesterolemii, rozmawiamy z prof. dr. hab. n. med. Maciejem Banachem, kierownikiem Zakładu Nadciśnienia Tętniczego Katedry Nefrologii i Nadciśnienia Tętniczego UM w Łodzi, przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Lipidologicznego.

O znaczeniu skutecznej diagnostyki i leczenia hipercholesterolemii rozmawiamy z dr. hab. n. med. Adamem Windakiem, prof. UJ.

Hipercholesterolemia rodzinna jest częstym schorzeniem, a mimo to rozpoznawanym zbyt rzadko. Większość chorych albo nie jest w ogóle leczona, albo nie jest leczona optymalnie. Od niedawna, dzięki inhibitorom PCSK9, istnieją możliwości lepszej, bardziej skutecznej terapii tej populacji pacjentów.

O skuteczności inhibitorów PCSK9 w obniżaniu stężenia cholesterolu oraz możliwości ich wykorzystania w przyszłości rozmawiamy z prof. dr. hab. n. med. Zbigniewem Gaciongiem, kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.