Supertalenty w Medycynie 2017 - lista laureatów

Supertalent w Medycynie 2017 - główna nagroda

Dr hab. n. med. Krzysztof Tomaszewski

Adiunkt w Katedrze i Zakładzie Anatomii Wydziału Lekarskiego UJ CM w Krakowie, zatrudniony również w Klinice Chirurgii Urazowej i Ortopedii 5. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką w Krakowie, nieetatowy pracownik College of Medicine and Veterinary Medicine University of Edinburgh & Royal College of Surgeons of Edinburgh.

„Krzysztof jest jednym z tych młodych ludzi, z którymi współpraca to przyjemność. Jest skromny, pracowity, energiczny, pomysłowy, zawsze chętny do pomocy, otwarty i w pełni oddany swojej pracy. Te i wiele innych pozytywnych cech razem wziętych oraz ciężka codzienna praca kliniczna, naukowa i organizacyjna zaowocowały tym, że dr hab. n. med. Krzysztof Tomaszewski, który ma obecnie tylko 32 lata, może pochwalić się imponującym dorobkiem naukowym oraz długą listą osiągnięć” — napisał o tegorocznym laureacie jego promotor, prof. Marek Radomski z College of Medicine University of Saskatchewan. 

PRZECZYTAJ >> Ja nie pracuję, tylko rozwijam swoje różnorakie hobby: WYWIAD z dr. hab. n. med. Krzysztofem Tomaszewskim

 

Supertalenty w Medycynie 2017 - wyróżnienia

Dr hab. n. med. Anna Moniuszko-Malinowska

Adiunkt w Klinice Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji, prodziekan ds. nauki Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Stomatologii i Nauczania w Języku Angielskim i kierownik Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.

Oprócz tego, że jest wybitnym młodym naukowcem, co podkreślili jurorzy konkursu, jest też cenionym przez pacjentów lekarzem i niezawodnym współpracownikiem w zespole. Jej promotor, prof. dr hab. n. med. Adam Krętowski, podkreślił również, że „patrzy perspektywicznie na problemy pacjentów oraz szuka innowacyjnych rozwiązań w nauce, które można zastosować w medycynie. Ma mnóstwo zapału i pomysłów na poprawę sytuacji w ochronie zdrowia i nauce”.

Autorka lub współautorka 100 prac naukowych, sześciu rozdziałów w książkach i 79 komunikatów zjazdowych. W dorobku naukowym ma 130 pkt Impact factor i 1346 pkt Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 

 

Dr hab. n. med. Łukasz Krakowczyk

Adiunkt naukowo-badawczy, kierownik bloku operacyjnego Kliniki Chirurgii Onkologicznej i Rekonstrukcyjnej Centrum Onkologii — Instytutu im. M. Skłodowskiej-Curie w Gliwicach.

Wdrożył do praktyki wiele technik rekonstrukcyjnych i mikronaczyniowych z użyciem płatów wolnych i prefabrykowanych płatów chimerycznych uzupełnionych o własne modyfikacje, również w chirurgii dziecięcej. W tym roku na Kongresie Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgii Rekonstrukcyjnej i Mikronaczyniowej został uhonorowany (jako członek zespołu rekonstrukcyjnego) pierwszą nagrodą za najlepszą operację rekonstrukcyjną w 2016 roku. A nie jest to jedyna nagroda dr. hab. Łukasza Krakowczyka.

Jego promotor, prof. dr hab. n. med. Adam Maciejewski (kierownik Kliniki Chirurgii Onkologicznej i Rekonstrukcyjnej CO w Gliwicach), nazwał go „niezwykle utalentowanym chirurgiem”. I podkreślił, że dr Krakowczyk był członkiem zespołu przeprowadzającego pionierskie w skali kraju i świata zabiegi przeszczepu twarzy oraz złożonego przeszczepu narządów szyi. 

Dr Krakowczyk jest autorem 30 prac oryginalnych, opublikowanych w recenzowanych czasopismach naukowych, współautorem kilku rozdziałów w książkach dotyczących chirurgii rekonstrukcyjnej i transplantologicznej. 

 

Supertalenty w Medycynie 2017 - finaliści

Dr hab. n. med. Adam Durczyński

Adiunkt w Klinice Chirurgii Ogólnej i Trans-plantacyjnej UM w Łodzi, specjalista w zakresie chirurgii ogólnej (najlepiej zdany egzamin pisemny w Polsce — wiosna 2013), transplantologii klinicznej (najlepiej zdany egzamin pisemny w Polsce — jesień 2016), w trakcie specjalizacji z chirurgii onkologicznej.

Wielokrotnie nagradzany (m.in. wyróżnieniem w konkursie „Pulsu Medycyny” Złoty Skalpel w 2014 r.) młody naukowiec, który w swoich badaniach koncentruje się m.in. na poszukiwaniu nowych markerów raka trzustki. 

„Jako pierwszy na świecie wykazał bardzo wysokie stężenie D-dimerów we krwi wrotnej, wskazując, że nie tylko rodzaj ocenianego markera, ale również miejsce pobrania krwi może mieć istotny wpływ na uzyskiwane wyniki badań laboratoryjnych. Wykazał również, że wątroba działa jak swoista „tama” dla D-dimerów, uniemożliwiając ich przedostawanie się z krwi wrotnej do krwi obwodowej (…). Wysunął tezę, że chorzy, u których na podstawie badań przedoperacyjnych rozpoznano potencjalnie resekcyjnego raka trzustki i wysokie stężenie D-dimerów we krwi obwodowej, powinni zostać poddani dodatkowym badaniom obrazowym (np. RM wątroby) z powodu dużego prawdopodobieństwa obecności ukrytych przerzutów, co jest przeciwwskazaniem do stosowanego standardowo leczenia operacyjnego. Jako pierwszy na świecie wykazał też, że niestosowana dotychczas w praktyce klinicznej ilościowa ocena stężenia D-dimerów w żółci pozwala na różnicowanie raka i guza zapalnego trzustki, a jednoczesne oznaczanie stężenia D-dimerów w żółci oraz markera Ca 9-9 we krwi obwodowej pozwala na swoiste potwierdzenie występowania raka trzustki” — czytamy w uzasadnieniu zgłoszenia do konkursu Supertalenty w Medycynie 2017, nadesłanego przez prof. dr. hab. n. med. Janusza Strzelczyka.

 

Lek. Katarzyna Hrnčiar

Zastępca kierownika Szpitalnego Oddziału Ratunkowego Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego UJ CM w Krakowie. Lekarz i dydaktyk (prowadzi zajęcia pediatryczne ze studentami medycyny UJ CM i studentami medycyny School of Medicine in English UJ CM).

„Jest niezwykle energicznym, pełnym zapału młodym lekarzem, który od początku swojej kariery zaangażował się w niezwykle trudny obszar medycyny — medycynę stanów nagłych u dzieci” — to opinia jej promotora, dr. hab. n. med. Przemko Kwinty, kierownika Kliniki Chorób Dzieci UJ CM w Krakowie. 

W uzasadnieniu jej kandydatury dr Kwinta podkreślił również, że dzięki niej szpitalny SOR, który współtworzyła, uzyskał akredytację do prowadzenia szkoleń podyplomowych i jest aktualnie jedynym ośrodkiem, który dokształca przyszłych pediatrów w zakresie stanów nagłych. „Katarzyna Hrnčiar jest lekarzem znakomicie wykorzystującym swoją wiedzę w codziennej praktyce lekarskiej, wykazując się przy tym pracowitością oraz dużym zaangażowaniem w działalność naukową. Jest autorem trzech rozdziałów z zakresu stanów nagłych w podręczniku pediatrii dla studentów i lekarzy. Stale podnosi swoje kwalifikacje zawodowe i poszerza wiedzę, uczestnicząc w szkoleniach, sympozjach i konferencjach naukowych” — podkreślał dr Kwinta.

 

Dr n. med. Justyna Gołębiewska

Adiunkt w Klinice Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym, specjalista chorób wewnętrznych i nefrologii (aktualnie w trakcie szkolenia specjalizacyjnego z transplantologii klinicznej).

„Jest lekarzem podejmującym wyzwania, jednocześnie z ogromnym poświęceniem i troską zajmującym się chorymi, którym bezinteresownie poświęca czas zdecydowanie wykraczający poza standardowe godziny pracy. Rolę lekarza klinicysty znakomicie łączy z rolą naukowca i nauczyciela akademickiego” — napisała o dr Gołębiewskiej jej przełożona, prof. dr hab. n. med. Alicja Dębska-Ślizień zgłaszając jej kandydaturę do konkursu Supertalenty w Medycynie 2017.

Dr Gołębiewska jest laureatką wielu nagród i wyróżnień, członkiem międzynarodowych i krajowych towarzystw naukowych, recenzentką wielu artykułów, a od stycznia również ekspertką-panelistką Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Swój dalszy rozwój zawodowy wiąże z Gdańskiem.

 

Dr n. med. Michał Lipiński

Starszy asystent w Klinice Chorób Wewnętrznych i Gastroenterologii z Pododdziałem Leczenia Nieswoistych Chorób Zapalnych Jelit Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie. Klinicysta, dydaktyk i naukowiec. 

W swojej praktyce lekarskiej koncentruje się na pankreatologii i rozwoju metod diagnostyczno-terapeutycznych związanych z ultrasonografią. Wykonuje badania USG jamy brzusznej, USG transrektalne oraz badania endosonograficzne połączone z zabiegami dedykowanymi tej metodzie (m.in. biopsje i drenaże). Obiektem jego szczególnych zainteresowań naukowych jest wykorzystanie laserowej endomikroskopii konfokalnej (Cellvizio) w diagnostyce różnicowej guzów torbielowatych trzustki. Prowadzi też badania nad możliwością wykorzystania terapii hiperbarycznej w leczeniu ciężkich postaci ostrego zapalenia trzustki. 

Laureat wielu nagród, wykładowca na licznych konferencjach krajowych i zagranicznych, opiekun koła naukowego działającego przy Klinice Chorób Wewnętrznych i Gastroenterologii CSK MSWiA, w ramach którego prowadzone są obecnie badania nad związkiem pomiędzy świeżo rozpoznaną cukrzycą i wczesnymi zmianami nowotworowymi w trzustce. 

 

Dr hab. n. med. prof. nadzw. Michał Polguj

Kierownik Zakładu Angiologii w Międzywydziałowej Katedrze Anatomii i Histologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Lekarz, naukowiec i dydaktyk (prowadzi zajęcia ze studentami łódzkiego UM i Politechniki Łódzkiej). 

Zafascynowany anatomią, angiologią i antropologią. Już na drugim roku studiów na Wydziale Lekarskim UM w Łodzi był aktywnym członkiem Studenckiego Koła Naukowego działającego przy Katedrze Anatomii. 

„Anatomia jako nauka rozwija się od okresu starożytności, dlatego większość badaczy uważa ją już za „naukę martwą”. W moim odczuciu jest to kompletnie błędne podejście, z góry ją dyskredytujące. Uważam, że istnieje jeszcze wiele nie do końca poznanych zagadnień, które dzięki rozwojowi nowoczesnych technik obrazowych (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) możliwe są do zbadania. Dlatego celem mojej pracy, a zarazem pasją życiową jest zgłębianie tej dziedziny nauki i udowodnienie, że anatomia nadal się rozwija” — przekonuje dr Polguj.

 

Dr n. med. Anna Socha-Banasiak

Adiunkt w Klinice Gastroenterologii, Alergologii i Pediatrii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi.

W opinii promotora, prof. dr. hab. n. med. Macieja Banacha, dyrektora Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki, dr Socha--Banasiak „wykazuje się wszechstronną wiedzą z zakresu pediatrii, gastroenterologii dziecięcej i alergologii, którą wykorzystuje zarówno w codziennej praktyce lekarskiej, jak również pracy naukowej”. Potrafi łączyć obowiązki związane z doskonaleniem umiejętności lekarza klinicysty z rozwojem naukowym, czego przykładem jest uzyskanie w miesięcznym odstępie czasu tytułu doktora nauk medycznych i specjalisty w dziedzinie pediatrii z najlepszym wynikiem w Polsce. Jest pomysłodawcą i wykonawcą kilku projektów naukowo-badawczych dotyczących m.in. analizy wpływu folianów przyjmowanych przez kobiety w ciąży na rozwój alergii u ich potomstwa (był to temat jej rozprawy doktorskiej). 

Wielokrotnie była nagradzana za wyniki swoich prac badawczych. Obecnie prowadzi badania mające na celu poszerzenie wiedzy dotyczącej etiopatogenezy nadwagi i otyłości u dzieci. Zajmuje się również poszukiwaniem innowacyjnych markerów nieswoistych chorób zapalnych jelit u dzieci (badanie pilotażowe). 

„Potrafi łączyć obowiązki lekarza i naukowca z życiem osobistym. Jest osobą wytrwałą w dążeniu do celu, a porażki traktuje jako czynniki stymulujące do ciężkiej pracy i dalszego rozwoju” — pokreślił prof. Maciej Banach.

 

Lek. Joanna Śliwka

Kardiochirurg dziecięcy, zastępca koordynatora Oddziału Kardiochirurgii, Transplantacji Serca i Mechanicznego Wspomagania Krążenia u Dzieci w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu.

„Mimo młodego wieku, wyróżnia się talentem chirurgicznym i jako kardiochirurg dziecięcy wykonuje praktycznie całe spektrum zabiegów złożonych w zakresie wrodzonych wad serca” — tak charakteryzuje dr Śliwkę jej bezpośredni przełożony i jednocześnie dyrektor zabrzańskiego szpitala prof. dr hab. n. med. Marian Zembala. 

Podkreśla, że jego podopieczna posiada największe w Polsce doświadczenie w zakresie eksperymentalnej metody heterotransplantacji serca na modelu zwierzęcym, pozwalającej prowadzić doświadczenia i eksperymenty zarówno nad poprawą metabolizmu przeszczepionego serca, jak i monitorowaniem skuteczności leczenia przeciwzapalnego i przeciwodrzuceniowego. Jest współautorką nowej, oryginalnej metody oceny powrotu funkcji niewydolnego serca u dzieci, poddanego wspomaganiu z wykorzystaniem sztucznych komór zewnętrznych typu Berlin Heart. Współpracuje również z zespołem naukowców Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii im. Prof. Zbigniewa Religi, uczestnicząc w ocenie prototypowych narzędzi chirurgicznych, w tym polskiego robota Robin Heart.