Są wytyczne postępowania w POZ w przypadku pacjentów z cukrzycą

• 15 grudnia Narodowy Fundusz Zdrowia opublikował wytyczne konsultantów krajowych w dziedzinie medycyny rodzinnej oraz diabetologii dotyczące opieki nad pacjentem z cukrzycą w podstawowej opiece zdrowotnej z uwzględnieniem opieki koordynowanej.
• Za merytoryczny nadzór nad wytycznymi odpowiadają konsultanci krajowi w dziedzinie medycyny rodzinnej i diabetologii: prof. Agnieszka Mastalerz-Migas oraz Krzysztof Strojek.

Do jakich badań pacjenta uzyska dostęp w ramach opieki koordynowanej?

Dzięki wdrożeniu opieki koordynowanej pacjenci z chorobami przewlekłymi zyskają dostęp do większej liczby badań oraz kompleksowej i ciągłej opieki realizowanej przez personel POZ: lekarza i pielęgniarkę, a także - w niektórych zakresach - np. przez dietetyka.

Opieka koordynowana realizowana będzie w następujących zakresach:

• diagnostyka i leczenie nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, przewlekłej choroby niedokrwiennej serca oraz migotania przedsionków,
• diagnostyka i leczenie cukrzycy,
• diagnostyka i leczenie astmy oskrzelowej i przewlekłej choroby obturacyjnej płuc,
• diagnostyka i leczenie niedoczynności tarczycy oraz diagnostyka guzków pojedynczych i mnogich tarczycy.

Pacjent z cukrzycą: wytyczne postępowania w POZ

• U każdego pacjenta z objawami sugerującymi cukrzycę należy oznaczyć stężenie glukozy w osoczu krwi żylnej.
• Każda placówka POZ powinna realizować program profilaktyki chorób układu krążenia (CHUK), który jest elementem umowy na świadczenia w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna.
• Lekarz rodzinny powinien zachęcać swoich podopiecznych powyżej 35 roku życia do wzięcia udziału w tym programie profilaktycznym raz na 5 lat, a wybrane grupy ryzyka – kierować na częstsze badanie stężenia glukozy w osoczu krwi żylnej.
• Cukrzyca typu 2 może i powinna być diagnozowana i leczona w POZ.
• Do rozpoznania cukrzycy konieczne jest badanie stężenia glukozy w osoczu krwi żylnej lub oznaczenie stężenia hemoglobiny glikowanej.
• Jeżeli wartości glikemii nie osiągają poziomów pozwalających na rozpoznanie cukrzycy, a stężenie HbA1c – tak, lub odwrotnie, jako podstawę przyjmuje się „gorszą” wartość.
• Po rozpoznaniu cukrzycy należy rozpocząć leczenie pacjenta, zgodnie z aktualnymi wytycznymi.
• Nie ma uzasadnienia, poza ściśle określonymi sytuacjami, kierowanie pacjenta ze świeżo rozpoznaną cukrzycą typu 2 do Poradni Diabetologicznej.
• Niedopuszczalne jest kierowanie pacjenta z „podejrzeniem cukrzycy” czy stanem przedcukrzycowym do Poradni Diabetologicznej, ponieważ diagnostyka oraz leczenie pacjenta jest możliwe do realizacji w POZ.

Całość dokumentu tutaj.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Dr hab. Agnieszka Mastalerz-Migas pełnomocnikiem ministra zdrowia ds. wdrożenia opieki koordynowanej w POZ