Rola testu PD-L1 w terapii pacjentów z NDRP

Jakie znaczenie w planowaniu terapii chorego z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) ma wynik testu PD-L1 - wyjaśnia onkolog dr hab. n. med. Ewa Kalinka.

Zaawansowany niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP) to nowotwór, który leczony jest z coraz większą skutecznością. Rozwój metod diagnostycznych, ale przede wszystkim możliwość zastosowania leków immunokompetentnych w I linii terapii w postaci monoterapii z wykorzystaniem pembrolizumabu lub chemioimmunoterapii (połączenia leku cytostatycznego i pembrolizumabu), a także w II linii terapii, znacząco wydłuża czas przeżycia chorych z NDRP.

Gościem “Pulsu Medycyny” była dr hab. n. med. Ewa Kalinka, p.o. kierownika Kliniki Onkologii Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi, która opowiedziała o znaczeniu wyniku testu PD-L1 w procesie planowania terapii chorego z NDRP.

U chorych, u których na podstawie badań genetycznych stwierdza się ekspresję białka PD-L1 na poziomie poniżej 50 proc., standardem leczenia w I linii terapii powinna być chemioimmunoterapia z wykorzystaniem leku cytostatycznego i pembrolizumabu. U chorych, u których ekspresja białka PD-L1 jest równa bądź wyższa niż 50 proc., możliwe jest stosowanie immunoterapii w monoterapii z wykorzystaniem pembrolizumabu.

Wyniki 5-letnich obserwacji pochodzące z badania KEYNOTE-024 potwierdzają, że stosowanie leków immunokompetentnych już w pierwszej linii leczenia znacząco poprawia rokowanie chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca.