Przypadki kliniczne: jak leczę dyslipidemię aterogenną u chorego na cukrzycę typu 2
Leczenie hipolipemizujące jest ważnym elementem postępowania terapeutycznego u chorych na cukrzycę typu 2. O tym, jak powinna wyglądać kompleksowa terapia farmakologiczna w tej populacji chorych, opowiedział prof. Grzegorz Dzida.
Bardzo wysokie ryzyko sercowo-naczyniowe w cukrzycy typu 2 determinuje docelowe stężenie cholesterolu LDL, które jest pierwszorzędowym celem terapeutycznym, oraz nie HDL, które jest drugorzędowym celem terapeutycznym. Aby zredukować ryzyko sercowo-naczyniowe w postępowaniu z chorymi na cukrzycę typu 2, należy stosować terapię kompleksową, skupiającą się także na leczeniu hipolipemizującym.
W programie “Przypadki kliniczne. Okiem Praktyka” prof. dr hab. n. med. Grzegorz Dzida, specjalista w dziedzinie hipertensjologii i diabetologii z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, przedstawił przypadek 62-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2 i zaburzeniami lipidowymi. Ekspert wyjaśnił, jak po dokładnym oszacowaniu ryzyka sercowo-naczyniowego przy pomocy aplikacji “Ryzykometr” prowadził kompleksowe leczenie chorego.
ZOBACZ TAKŻE: Dyslipidemia aterogenna u pacjentów z cukrzycą typu 2

Źródło: Puls Medycyny