Podwyżki w ochronie zdrowia 2022: jak czytać ustawę i kogo obowiązuje?

Marcin Andrzejewicz
opublikowano: 30-06-2022, 10:54

W 2017 r. powstał rządowy pomysł uregulowania siatki płac, żeby odgórnie utrzymywać pewien poziom wynagrodzeń w ochronie zdrowia. I w tym stanie prawnym jesteśmy już od 5 lat, co ma znaczny wpływ na działanie wszystkich podmiotów leczniczych.

Ten artykuł czytasz w ramach płatnej subskrypcji. Twoja prenumerata jest aktywna
Na zdj. Marcin Andrzejewicz, radca prawny specjalizujący się w zagadnieniach prawa medycznego i prawa procesowego.
Fot. Archiwum

Niekiedy panuje przekonanie, że podwyższenie płac w ochronie zdrowia dotyczy sfery publicznej, czyli SP ZOZ-ów, jednostek budżetowych i innych podmiotów wchodzących w skład sektora finansów publicznych. Nic bardziej mylnego, gdyż od czasu pierwotnego projektu ustawy wskazywano, że wyłączenie spod zakresu regulacji określonej części pracowników podmiotów leczniczych, np. zatrudnionych w sektorze niepublicznym, mogłoby narażać projektowaną ustawę na zarzut niezgodnego z Konstytucją RP różnicowania podmiotów podobnych.

Podmioty medyczne będą miały 14 dni na zawarcie porozumień o wzrostach wynagrodzeń

Obecny projekt pod nazwą „Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw” trafił do Sejmu 17 maja. 27 maja przekazano go do Senatu, skąd wrócił, z poprawkami, do sejmowych komisji. Tam wnioskowano za odrzuceniem poprawek, co dokonano na forum Sejmu 23 czerwca.

Finalnie nowelizacja ustawy o płacach minimalnych w ochronie zdrowia 28 czerwca została podpisana przez prezydenta RP Andrzeja Dudę.

Po podpisie prezydenta i jej opublikowaniu ustawa zaczęła obowiązywać od następnego dnia po wprowadzeniu do Dziennika Ustaw, czyli 29 czerwca. Od tego czasu podmioty lecznicze mają 14 dni na zawarcie porozumień o wzrostach wynagrodzeń.

Kogo dotyczą podwyżki w ochronie zdrowia?

Ustawa dotyczy osób zatrudnionych na umowę o pracę i odsyła do definicji osoby wykonującej zawód medyczny jako osoby uprawnionej na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Zgodnie z ustawą, pracownikiem wykonującym zawód medyczny jest:

  1. Osoba wykonująca zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, która jest zatrudniona w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym.
  2. Osoba zatrudniona w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, która bierze bezpośredni udział w wykonywaniu zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej polegających na sprawowaniu zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego, prowadzeniu działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej w zakresie chorób zakaźnych i innych chorób powodowanych warunkami środowiska oraz na prowadzeniu działalności oświatowo-zdrowotnej.

Siatka płac zamieszczona na końcu tekstu zawiera także pozycje związane z wynagrodzeniem pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny. To osoba zatrudniona w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, inna niż pracownik wykonujący zawód medyczny, która wykonuje pracę pozostającą w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w komórkach organizacyjnych zakładu leczniczego, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, zatrudniona na stanowisku działalności podstawowej określonym w części pierwszej załącznika do rozporządzenia wydanego na podstawie art. 50 ust. 5 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej lub stanowisku analogicznym.

Wynagrodzenia w ochronie zdrowia: w jaki sposób odbywa się wzrost płac?

Zgodnie z ustawą, do 1 lipca 2021 r. podmiot leczniczy dokonuje podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownika wykonującego zawód medyczny oraz pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, którego wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze, z uwzględnieniem tabeli ujętej w ustawie.

Prawo w medycynie
Newsletter przygotowywany przez radcę prawnego specjalizującego się w zagadnieniach prawa medycznego
ZAPISZ MNIE
×
Prawo w medycynie
Wysyłany raz w miesiącu
Newsletter przygotowywany przez radcę prawnego specjalizującego się w zagadnieniach prawa medycznego
ZAPISZ MNIE
Administratorem Twoich danych jest Bonnier Healthcare Polska.

To najniższe wynagrodzenie zasadnicze jest ustalone jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie, ogłoszonego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Ciekawą nowością jest regulacja nowych, w kontekście brzmienia ustawy, grup pracowników. Mianowicie w rozumieniu ustawy stażysta to lekarz i lekarz dentysta odbywający staż podyplomowy, o którym mowa w ustawie z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2021 r. poz. 790, z późn. zm.). A rezydent to lekarz i lekarz dentysta odbywający specjalizację w ramach rezydentury na zasadach określonych w ustawie z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Pracownicy niemedyczni: enigmatyczne zapisy

Nadal brak jest wskaźników w tabeli dla niemedyków, którzy nie zaliczają się do pracowników działalności podstawowej z tabeli ustawowej. Przepis wskazuje w tym zakresie dość enigmatycznie (wzorem lat ubiegłych), że w porozumieniu albo zarządzeniu określa się również zasady podwyższania wynagrodzenia osoby zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, niewykonującej zawodu medycznego, tak aby wynagrodzenie to:

  • odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu;
  • uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy;
  • uwzględniało wysokość wynagrodzenia odpowiadającą adekwatnemu średniemu wzrostowi wynagrodzenia w danym podmiocie w ustalonym okresie.

Wynagrodzenia: współczynniki pracy od 1 lipca 2022 roku

Przypominam: uzyskana kwota brutto to efekt pomnożenia wskaźników przez 5662,53 zł.

  1. Lekarz albo lekarz dentysta ze specjalizacją współczynnik 1,45, wynagrodzenie 8 210,67 zł brutto;
  2. Farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny, psycholog kliniczny, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony z wymaganym wyższym wykształceniem na poziomie magisterskim i specjalizacji, pielęgniarka z tytułem zawodowym magister pielęgniarstwa albo położna z tytułem magister położnictwa z wymaganą specjalizacją w dziedzinie pielęgniarstwa lub w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia – współczynnik 1,29, wynagrodzenie 7 304,66 zł brutto;
  3. Lekarz albo lekarz dentysta, bez specjalizacji – współczynnik 1,19, wynagrodzenie 6 738,41 zł brutto;
  4. Stażysta – współczynnik 0,95, wynagrodzenie 5 379,40 zł brutto;
  5. Farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny, pielęgniarka, położna, technik elektroradiolog, psycholog, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony z wymaganym wyższym wykształceniem na poziomie magisterskim; pielęgniarka, położna z wymaganym wyższym wykształcenie, (studia I stopnia) i specjalizacją, albo pielęgniarka, położna ze średnim wykształceniem i specjalizacją – współczynnik 1,02, wynagrodzenie 5 775,78 zł brutto;
  6. Fizjoterapeuta, pielęgniarka, położna, ratownik medyczny, technik elektroradiolog, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1–5 z wymaganym wyższym wykształceniem na poziomie studiów I stopnia; fizjoterapeuta, ratownik medyczny, technik analityki medycznej, technik elektroradiolog z wymaganym średnim wykształceniem albo pielęgniarka albo położna z wymaganym średnim wykształceniem, która nie posiada tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia - współczynnik 0,94, wynagrodzenie 5 322,78 zł brutto;
  7. Inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1-6 wymagający średniego wykształcenia oraz opiekun medyczny - współczynnik 0,86, wynagrodzenie 4 869,78 zł brutto;
  8. Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem wyższym – współczynnik 1, wynagrodzenie 5 662,53 zł brutto;
  9. Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem średnim - współczynnik 0,78, wynagrodzenie 4 416,77 zł brutto;
  10. Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem poniżej średniego - 0,65, wynagrodzenie 3 680,64 zł brutto.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Podwyżki w ochronie zdrowia: co zrobić, gdy pracodawca nie chce podnieść najniższego wynagrodzenia

Podwyżki od 1 lipca: “MZ chce skłócić zawody medyczne”. Lekarz zarobi mniej od pielęgniarki?

Najważniejsze dzisiaj
× Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.