Podczas 18. Zjazdu PTNT zaprezentowano nowe stanowiska dot. leczenia nadciśnienia
Trzy dni wykładów i dyskusji, kilkadziesiąt sesji, prezentacja czterech nowych stanowisk eksperckich - to m.in. działo się w Gdańsku podczas 18. Zjazdu Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, największego spotkania środowiska hipertensjologów w Polsce.






Zjazd po raz drugi z rzędu odbył się w Gdańsku, a po raz czwarty w Trójmieście. Tematem przewodnim było: „Nadciśnienie tętnicze, otyłość, styl życia i zaburzenia nastroju — problemy pacjentów w dobie pandemii i powrót do skutecznej terapii”.
Ustalenie metod postępowania w grupach chorych na nadciśnienie
W trakcie zjazdu zaprezentowano efekty współpracy eksperckiej — opracowane nowe stanowiska PTNT, dotyczące diagnozowania i leczenia nadciśnienia tętniczego (NT) w populacji nastolatków i młodych dorosłych, postępowania w przypadku izolowanego nadciśnienia skurczowego u osób starszych, a także aktywności fizycznej pacjenta z NT.
Podczas spotkania hiprtensjologów omawiano także tegoroczne stanowisko dotyczące zespołu metabolicznego, które powstało we współpracy z innymi towarzystwami naukowymi i ich sekcjami. W ciągu trzech dni odbyło się w sumie kilkadziesiąt sesji naukowych i dydaktycznych.
W programie Zjazdu nie zabrakło także tematyki systemowej. Zaprezentowano m.in. fragmenty raportu dotyczącego terapii nadciśnienia tętniczego w Polsce, który powstał w Narodowym Instytucie Kardiologii w Warszawie we współpracy z Narodowym Funduszem Zdrowia, Ministerstwem Zdrowia i prof. Andrzejem Januszewiczem, konsultantem krajowym w dziedzinie hipertensjologii.
Podsumowanie dwuletniej kadencji zarządu PTNT
Spotkanie w Gdańsku było także okazją do podsumowania kadencji ustępującego zarządu głównego PTNT.
– To była bez wątpienia kadencja wyjątkowa, przypadająca na trudne czasy pandemii COVID-19 i wojny, ale kadencja wyjątkowo intensywna i owocna — powiedział prof. Aleksander Prejbisz z Narodowego Instytutu Kardiologii w Warszawie, który kierował PTNT w latach 2020-2022. W tym czasie odbyły się liczne spotkania środowiska hipertensjologów z całej Polski. Z powodu pandemii najpierw zdalne, potem hybrydowe, w końcu stacjonarne, gdy było już to możliwe.
– Byliśmy aktywni w środkach komunikacji elektronicznej. Stale aktualizowana strona internetowa Towarzystwa, profil facebookowy oraz cykl webinarów w ramach projektu „e-Akademia Nadciśnienia Tętniczego” to tylko kilka z przejawów tej aktywności — mówi dr hab. n. med. Piotr Dobrowolski, prof. inst., sekretarz zarządu głównego PTNT.
Stworzono stronę internetową, na której będą informacje o walidowanych ciśnieniomierzach. PTNT zaangażowało się także w szereg akcji społecznych.
– Uczestniczyliśmy w projekcie Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego dotyczącym opinii chorych na temat terapii. Polska zajęła pierwsze miejsce pod względem liczby zebranych ankiet. Działania zarządu głównego to także 11 jego posiedzeń w tej kadencji, wiele zmian w funkcjonowaniu towarzystwa. Objęły one m.in.: statut, uporządkowanie szeregu spraw finansowo-rejestrowych, nawiązanie stałej współpracy z kancelarią prawną, przyznawanie patronatów (w tym konferencjom międzynarodowym), codzienną korespondencję i telekomunikację. Dziękujemy wszystkim, z którymi dane nam było pracować przez dwa lata, bez wsparcia nie osiągnęlibyśmy tyle — podsumowuje prof. Prejbisz.
Wybrano prezesa elekta PTNT
Ster rządów w PTNT na najbliższe lata przejął dr hab. n. med. Jacek Wolf, związany z Gdańskim Uniwersytetem Medycznym. Podczas zjazdu wybrano także prezesa elekta Towarzystwa. Został nim prof. Mieczysław Litwin z Instytutu — Pomnik „Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Nowy prezes PTNT: o nadciśnieniu należy więcej mówić w przestrzeni publicznej
- Nagrodę Prezesa PTNT za całokształt dorobku naukowego w uznaniu za wybitne osiągnięcia naukowe w zakresie badań dotyczących nadciśnienia tętniczego otrzymała prof. dr hab. n. med. Kalina Kawecka-Jaszcz.
- Nagroda PTNT dla wyróżniającego się młodego badacza klinicysty za badania nad oceną obrazową serca i naczyń w nadciśnieniu tętniczym pierwotnym i wtórnym oraz chorobach współistniejących trafiła w ręce dr. hab. n. med. Piotra Dobrowolskiego, prof. inst.
- Tytuły członka honorowego PTNT przyznano: prof. Grzegorzowi Bilo; prof. Reinholdowi Kreutza, prof. Andrzejowi Tykarskiemu.
- Pierwszą nagrodę PTNT za cykl publikacji w latach 20202021 przyznano Łukaszowi Obryckiemu, Mieczysławowi Litwinowi za 8 publikacji „Fenotyp kliniczno-laboratoryjny oraz zmiany naczyniowe u dzieci i młodzieży z nadciśnieniem tętniczym”.
- Nagrodę PTNT za cykl publikacji w latach 20202021 otrzymali: Adrian Doroszko, Jakub Gawryś, Ewa Szahidewicz-Krupska za 3 publikacje: „Translacyjne wykorzystanie proteomiki i metabolomiki do badania roli płytek krwi, śródbłonka i stresu nitrozacyjnego w patogenezie dysfunkcji mikrokrążenia oraz do definiowania nowych punktów uchwytu działania leków”;
- Nagrodę PTNT za cykl publikacji w latach 20202021: Izabella Kuźmiuk-Glembin, Zbigniew Heleniak, Leszek Tylicki, Alicja Dębska-Ślizień za 2 publikacje: „Analiza stosowania w praktyce klinicznej farmakologicznej blokady układu renina-angiotensyna-aldosteron u chorych po przeszczepieniu nerki oraz jej wpływ na ryzyko sercowo-naczyniowe i uszkodzenie graftu”.
- Nagrodę PTNT za pracę oryginalną opublikowaną w latach 20202021 przyznano Piotrowi Dobrowolskiemu za pracę „Left ventricular structural and functional alterations in patients with pheochromocytoma/paraganglioma before and after surgery”;
- Nagrodę PTNT za pracę oryginalną opublikowaną w latach 20202021 otrzymała Wiktoria Wojciechowska, za pracę pt. „Blood pressure and arterial stiffness in association with aircraft noise exposure: long-term observation and potential effect of COVID-19 lockdown”.
- Nagroda PTNT za pracę oryginalną opublikowaną w latach 20202021 trafiła w ręce Marty Rojek, autorki „The relation of nocturnal exposure to aircraft noise and aircraft noise-induced insomnia with blood pressure”.
- Nagroda PTNT za publikację dla młodego badacza w latach 20202021, pierwsza nagroda: Łukasz Obrycki, za pracę oryginalną pt. „Hemodynamic patterns and target organ damage in adolescents with ambulatory prehypertension”;
- Nagrodę PTNT za publikację dla młodego badacza w latach 20202021 przyznano: Jakubowi Jasiczkowi za pracę pt. „Effect of the renin-angiotensin-aldosterone system reactivity on endothelial function and modulative role of valsartan in male subjects with essential hypertension”; Magdalenie Bijak za pracę pt. „Factors determining acceptance of illness in patients with arterial hypertension and comorbidities”; Joannie Kanarek-Kucner za pracę pt. „Masked arterial hypertension in a 64-year-old man with primary aldosteronism”.

18. Zjazd PTNT na pewno był jednym z najlepiej zorganizowanych zjazdów w historii naszego Towarzystwa, pod każdym względem. Jednak największym jego walorem był znakomity program, który swoją tematyką pokrywał cały obszar nadciśnienia tętniczego: od diagnostyki i prewencji, aż po terapię. Cieszyło bardzo dużo sesji z polem do dyskusji, m.in. gdy omawiano przypadki kliniczne, które lekarzom, uczestnikom zjazdu, dawały praktyczną wiedzę o NT.
W trakcie zjazdu zaprezentowano także fragmenty raportu dotyczącego terapii NT w Polsce. Brałem udział w przygotowaniu tego opracowania, natomiast wiodącą rolę w jego stworzeniu odegrali prof. Aleksander Prejbisz i dr hab. Piotr Dobrowolski, prof. inst. Moi koledzy z Narodowego Instytutu Kardiologii przeanalizowali dane blisko 130 tys. pacjentów pod kątem leczenia nadciśnienia, przyjmowanych leków, w tym preparatów złożonych.
To obszerny dokument, niemniej wspomnę tylko o trzech ważnych wnioskach, jakie z niego płyną. Po pierwsze, niepokoi odsetek pacjentów, którzy na przestrzeni roku porzucają leczenie NT. Im młodszy pacjent, tym częściej zaprzestaje przyjmowania leków. W niektórych kategoriach wiekowych ten odsetek sięga nawet 60-70 proc. Po drugie, mimo zdecydowanej preferencji w wytycznych stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny, sartanów i antagonistów wapnia, w Polsce najczęściej przepisywaną grupą leków są nadal beta-adrenolityki. I po trzecie, niezadowalający jest odsetek pacjentów stosujących leki złożone (niespełna 30 proc.). Pozytywnym aspektem jest fakt, że ten odsetek rośnie, ale bardzo powoli. Przed nami, jak widać, jeszcze wiele pracy.
Na koniec wspomnę o jeszcze jednej sesji, poświęconej nowym wytycznym, które ukażą się w 2023 r. podczas kongresu ESH w Mediolanie. Od ogłoszenia poprzednich mija 5 lat, a obecne wytyczne przygotowujemy niezależnie od Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Prace nad tym dokumentem są bardzo zaawansowane, nie mogę jednak ujawniać szczegółów, a jedynie powiedzieć o kierunkach zmian, jakich można się spodziewać. Z pewnością zaakcentowany będzie wątek beta-adrenolityków w terapii NT, które w wytycznych z 2018 r. były dość skromnie omówione. Więcej uwagi zostanie poświęcone także opornemu NT, terapii hipotensyjnej u kobiet w ciąży, leczeniu interwencyjnemu nadciśnienia. Jak zatem widać, rok 2023 zapowiada się dla hipertensjologów bardzo intensywnie i na kolejnym zjeździe PTNT będzie wiele tematów do omówienia.
Źródło: Puls Medycyny