OC dla ratownictwa medycznego
"Mam trudność z realizacją ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w której wprowadzono zapis o obowiązkowym ubezpieczeniu. Towarzystwa, które przedstawiły oferty, chcą od 18 do 80 tys. zł za pomysł panów ministrów. Do tej pory mieliśmy kontrakt z NFZ na oddział SOR, jak również kontrakt na karetki pogotowia i dotychczasowe ubezpieczenie wystarczało" - napisał czytelnik. Zawiłości wyjaśnia ekspert prawny Pulsu Medycyny Sławomir Molęda.
Nowa ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym wprowadziła od 1 stycznia 2007 r. obowiązek ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) za szkody wyrządzone przez zespoły ratownictwa medycznego przy wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych oraz przez szpitalne oddziały ratunkowe przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej. Obowiązek ubezpieczenia dotyczy zakładów opieki zdrowotnej, które są dysponentami ww. jednostek. Posiadanie ubezpieczenia OC jest warunkiem niezbędnym do zawarcia umowy na wykonywanie medycznych czynności ratunkowych przez zespoły ratunkowe oraz umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej przez szpitalne oddziały ratunkowe. Umowy te zawierane są z Narodowym Funduszem Zdrowia. Szczegółowy zakres, termin i minimalna suma ubezpieczenia określone zostały w rozporządzeniu ministra finansów z 21 grudnia 2006 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dysponenta jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego (Dz. U. nr 246, poz. 1803).
Każda umowa może być inna
Do czasu wprowadzenia ubezpieczenia obowiązkowego świadczeniodawcy świadczeń w rodzaju pomoc doraźna i transport sanitarny obligowani byli przez Narodowy Fundusz Zdrowia do zawierania umów ubezpieczenia OC za szkody wyrządzone w związku z udzielaniem tych świadczeń. Zakres, termin i minimalna suma gwarancyjna tego ubezpieczenia określone są w § 4 Ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz w umowach z funduszem. Porównując warunki ubezpieczenia wymaganego przez fundusz do warunków ubezpieczenia obowiązkowego, możemy stwierdzić, że warunki te w zasadzie pokrywają się. Okoliczność taka umożliwia uznanie, że zawarcie ubezpieczenia na warunkach wymaganych przez fundusz wystarcza do spełnienia obowiązku ubezpieczenia nałożonego przez ustawę o ratownictwie medycznym (art. 10 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych).
Na przeszkodzie stać jednak mogą ogólne warunki ubezpieczenia ustalone przez dany zakład ubezpieczeń, ponieważ na warunkach tych zawierana jest konkretna umowa ubezpieczenia. Warunki te w przypadku ubezpieczeń dobrowolnych, do jakich należą ubezpieczenia wymagane przez fundusz, mogą zawierać klauzule wykluczające możliwość uznania danego ubezpieczenia za obowiązkowe. Na przykład ogólne warunki ubezpieczenia OC w PZU zawierają klauzulę, że PZU nie odpowiada za szkody objęte systemem ubezpieczeń obowiązkowych. W razie wątpliwości ustalenia spełnienia obowiązku ubezpieczenia można dochodzić przed sądem.
Dlaczego odmawiają?
Art. 5 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, na jaki powołały się zakłady odmawiając przedstawienia oferty ubezpieczeniowej w omawianym przypadku stanowił, że zakład ubezpieczeń posiadający zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe nie może odmówić zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego. Jedną z tych grup stanowi tzw. ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej ogólnej i należą do niej wszelkie ubezpieczenia OC związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Przepis w tym brzmieniu obligowałby zakłady oferujące ubezpieczenia OC zakładom opieki zdrowotnej do zawarcia omawianego ubezpieczenia obowiązkowego. Jednak zmiana tego przepisu, wprowadzona od 1 stycznia 2006 r., pozwala im odmówić zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego, jeżeli w ramach swojej działalności nie zawierają takich umów.
Podstawa prawna:
1) art. 3 pkt 1 i art. 7 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. nr 191, poz. 1410),
2) art. 5 ust. 2 i art. 10 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. nr 124, poz. 1152 ze zm.),
3) § 4 rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 6 października 2005 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 197, poz. 1643).
Źródło: Puls Medycyny
Podpis: Sławomir Molęda