Mało skuteczny interferon beta

Badacze z University of British Columbia (UBC) w Vancouver przeanalizowali sposób leczenia i jego odległe w czasie rezultaty u 2 656 pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Analizowane dane pochodziły z różnych źródeł, m.in. z Ministerstwa Zdrowia.
Okazało się, że po 4-5 latach od zachorowania podobny odsetek pacjentów leczonych przy pomocy interferonu beta i nieleczonych nie mógł pokonać samodzielnie 100 metrów czyli uzyskiwał najwyższą notę w skali EDSS (Expanded Disability Status Scale) – standardowo wykorzystywanej do określania stopnia inwalidztwa.

„Interferon beta zapobiega rzutom stwardnienia rozsianego, ale nie spowalnia postępu tej choroby i nie opóźnia pojawienia się niedołężności” – konkludują naukowcy.


Źródło: JAMA 2012, 308: 247-256.