Hiperurykemia: jak nie dopuścić do jej powikłań?
Hiperurykemia nasila proces zapalny w obrębie śródbłonka naczyniowego, zwiększa ryzyko wystąpienia nadciśnienia i miażdżycy. Wysokie stężenia kwasu moczowego prowadzą także do rozwoju dny moczanowej. Jak pomóc pacjentom i zapobiec powikłaniom? - w programie „Siła dialogu” pytamy specjalistów: kardiologia i reumatologa.

W programie „Dialog reumatologa z kardiologiem. Wszystko, co trzeba wiedzieć o hiperurykemii” gościli: d n. med. Maria Rell-Bakalarska, specjalista reumatolog i prof. dr hab. n. med. Artur Mamcarz, kardiolog.
Problem, który prowadzi do kolejnych
Hiperurykemia występuje coraz powszechniej i idzie w parze z wieloma chorobami cywilizacyjnymi, m.in. układu krążenia czy metabolicznymi. Szacuje się, że występuje u 50 proc. pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą, a w przypadku pacjentów z zespołem metabolicznym problem ten dotyczy aż 70 proc. chorych! Zwiększone stężenie kwasu moczowego ma kluczowe znaczenie w patogenezie dny moczanowej.
- Bezobjawowa hiperurykemia nasila proces zapalny w obrębie śródbłonka naczyniowego, sprzyja patologiom w obrębie nerek, zwiększa ryzyko wystąpienia nadciśnienia i miażdżycy – podkreśla prof. Artur Mamcarz.
Wytyczne wskazują, by regularnie oznaczać kwas moczowy
Wagę problemu dostrzegły towarzystwa naukowe (ESC/ESH) i włączyły badanie stężenia kwasu moczowego we krwi do panelu rutynowych badań, które powinny być wykonywane regularnie u pacjentów z wysokim ryzykiem sercowo- naczyniowym. Także w wytycznych PTNT z 2019 r. hiperurykiemia została wskazana jako ważny, modyfikowalny czynnik ryzyka chorób kardiologicznych. Podstawowym celem leczenia hiperurykemii jest skuteczne obniżenie stężenia kwasu moczowego we krwi. Zalecenia ekspertów wskazują na docelowy poziom kwasu moczowego poniżej 6 mg/dl. Dla pacjentów z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym należy dążyć do wartości poniżej 5 mg/dl.
Dawka leku musi być adekwatna do potrzeb pacjenta
Ważna jest modyfikacja stylu życia, ale nierzadko także leczenie farmakologiczne. Jako lek pierwszego rzutu należy zastosować allopurynol. Leczenie inicjuje się o dawki 100 mg/dobę, zwiększanej do dawki terapeutycznej, zależnej od oczekiwanego efektu obniżenia stężenia kwasu moczowego w surowicy.
- Przyjmuje się, że każde 100 mg leku jest w stanie obniżyć stężenie kwasu moczowego o 1 mg/dl. Dlatego optymalną dawkę dopasowujemy do sytuacji pacjenta. W zależności od stężenia kwasu moczowego to może być zatem 200, 300, 600 mg - wyjaśnia prof. Artur Mamcarz.
- Jakie pokarmy i napoje nasilają hiperurykemię?
- Jakie grupy chorych wymagają szczególnej uwagi?
- Czy reumatolodzy leczą tylko dnę moczanową? A może interweniują już przy hiperurykemii? Co mówią na ten temat nowe zalecenia Amerykańskiego Towarzystwa Reumatologicznego?
Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie Państwo w materiale wideo. Zapraszamy do oglądania.
Źródło: Puls Medycyny