Dobrą wiadomością jest na pewno fakt, że dermatologii jak dotąd nie dotknął kryzys kadrowy. Zainteresowanie specjalizacją jest ogromne, na jedno miejsce rezydenckie przypada w niektórych ośrodkach kilkunastu kandydatów. Obecnie nie ma więc potrzeby zwiększania liczby rezydentów w kolejnych naborach na specjalizację. W mojej ocenie, dostępność specjalistów i świadczeń w zakresie dermatologii jest zadowalająca. Problem leży gdzie indziej — po ukończeniu specjalizacji wielu dermatologów zamiast pracy w placówce finansowanej ze środków publicznych, wybiera sektor prywatny, gdzie świetnie rozwija się także medycyna estetyczna.

Polscy pacjenci mają dostęp w zasadzie do większości leków wykorzystywanych w tej chwili w terapii schorzeń dermatologicznych. Przykładem może być łuszczyca — gdyby w 2020 r. w ramach programów lekowych objęto refundacją dwie kolejne nowoczesne terapie, chorzy uzyskaliby dostęp do takich samych opcji terapeutycznych, co pacjenci w pozostałych państwach Europy. Nadal nie mamy dostępu do leków biologicznych w terapii atopowego zapalenia skóry, których stosowanie w praktyce klinicznej jest na świecie standardem. Jest to dość duża grupa pacjentów, liczymy jednak, że korzystna decyzja refundacyjna jest kwestią kilkunastu miesięcy. Sukcesem było na pewno uzyskanie od 1 stycznia 2020 roku przez środowisko dermatologów, ale również alergologów, dostępu do nowoczesnego leczenia pokrzywki. Jest to schorzenie o przewlekłym charakterze i ciężkim przebiegu, więc poszerzenie opcji leczenia to na pewno przełom. Oczywiście pozytywne zmiany, które nastąpiły w mijającym roku, nie zaspokoiły potrzeb terapeutycznych wszystkich grup chorych, ale w mojej ocenie dostępność leczenia jest zadowalająca.

Nie oznacza to jednak, że przed dermatologią nie stoją w kolejnych latach żadne wyzwania. Warto zwracać publicznemu płatnikowi uwagę na konieczność podniesienia wycen — jak wspominałam wykonywanie części procedur dermatologicznych jest dziś na granicy opłacalności. Być może należałoby się także zastanowić nad zmianą kryteriów kwalifikacji pacjentów do programów lekowych na nieco mniej rygorystyczne i położeniem nacisku na realizowanie większej liczby procedur terapeutycznych w ramach opieki ambulatoryjnej. Sukcesem pacjentów oraz środowiska w 2019 r. niewątpliwie było przedłużenie terapii w ramach programu lekowego dla chorych na łuszczycę.