Będzie pilotażowy program leczenia dzieci i młodzieży nałogowo używających nowych technologii cyfrowych
Ministerstwo Zdrowia planuje rozpoczęcie w lipcu 2021 r. pilotażowego programu leczenia dzieci i młodzieży oraz ich rodzin, nałogowo używających nowych technologii cyfrowych, m.in. komputerów i smartfonów.
Projekt rozporządzenia w tej sprawie trafił 5 maja do publicznych konsultacji.
Resort zdrowia wyjaśnia, że program leczenia nałogowego używania nowych technologii cyfrowych jest odpowiedzią na zagrożenia wynikające z częstego korzystania przez dzieci i młodzież z mediów cyfrowych za pośrednictwem takich narzędzi jak komputery, smartfony, tablety czy inne urządzenia elektroniczne.
Zdaniem ekspertów zagrożenie to znacząco zwiększyło się w związku z epidemią SARS-CoV-2, m.in. w związku z koniecznością nauki w trybie zdalnym, ograniczeń dotyczących spotykania się, poruszania się oraz alternatywnych do mediów cyfrowych form spędzania wolnego czasu.
W Polsce nie ma obecnie poradni dedykowanych leczeniu pacjentów nałogowo używających nowych technologii cyfrowych oraz ich rodzin. W celu przygotowania właściwej terapii dla dzieci i młodzieży nałogowo używających nowych technologii cyfrowych oraz ich rodzin planowane jest przeprowadzenie programu pilotażowego - wyjaśnia Ministerstwo Zdrowia w uzasadnieniu projektu.
Celem pilotażu jest przetestowanie sposobów organizacji opieki, w tym zapewnienie dedykowanych świadczeń zdrowotnych tej grupie pacjentów oraz ocena funkcjonowania zaproponowanego modelu. Wyniki pilotażu zostaną wykorzystane do poprawy jakości i efektywności leczenia dzieci i młodzieży nałogowo używających nowych technologii cyfrowych oraz ich rodzin.
Jak wynika z projektu, pilotaż programu leczenia dzieci i młodzieży nałogowo używających nowych technologii cyfrowych oraz ich rodzin miałby się rozpoczął nie wcześniej niż 1 lipca 2021 r., a zakończyć się nie później niż 30 czerwca 2023 r.
Świadczenia w ramach pilotażu mają być udzielane dzieciom i młodzieży nałogowo używającym nowych technologii cyfrowych, u których stwierdzono rozpoznanie F63.8 Inne zaburzenia nawyków i popędów, zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10.
Natomiast w przypadku osób nałogowo używających nowych technologii cyfrowych, które nie wymagają konsultacji psychiatrycznej, podstawą udzielenia terapii ma być kod ICD-10 Z03 lub Z03 z rozszerzeniami na podstawie wyników diagnozy psychologicznej sprawozdawanej do NFZ „nałogowe używanie nowych technologii cyfrowych”. Rozpoznanie Z03 stosuje się do rozpoznań wstępnych, które można zmienić po przeprowadzeniu badania i nie stanowi to podstawy do zakończenia diagnostyki lub terapii - zaznaczono w projekcie.
Co ciekawe, projekt dopuszcza, że “udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej może odbywać się z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności” (par. 7, pkt 4 rozporządzenia).
Personel udzielający świadczeń w ramach programu pilotażowego ma składać się ze:
- specjalisty psychoterapii uzależnień posiadającego co najmniej 2 lata doświadczenia w psychoterapii dzieci i młodzieży;
- specjalisty psychoterapii uzależnień lub osoby ubiegającej się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub specjalisty psychoterapii dzieci i młodzieży, lub osoby posiadającej decyzję ministra zdrowia o uznaniu dorobku za równoważny ze zrealizowaniem programu szkolenia specjalizacyjnego w tej dziedzinie, lub osoby w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychoterapii dzieci i młodzieży, lub osoby prowadzącej psychoterapię, lub osoby ubiegającej się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty lub psychologa;
- specjalisty lekarza w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarza specjalisty w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.
W skład personelu ma też wchodzić co najmniej jeden psycholog oraz jeden specjalista mający co najmniej 2-letnie doświadczenie w dziedzinie psychoterapii rodzin.
Resort zdrowia przedstawił też, jak będzie wyglądało rozliczanie porad i sesji udzielanych podczas programu. Podstawą ma być cena jednostki rozliczeniowej porady, wizyty albo sesji, która wynosi:
- porada lub wizyta diagnostyczna – 90 zł,
- porada lub wizyta terapeutyczna – 60 zł,
- sesja psychoterapii indywidualnej – 110 zł,
- sesja psychoterapii rodzinnej – 110 zł,
- sesja psychoterapii grupowej – 110 zł,
- sesja psychoedukacja (20 osób) - 80 zł.
W każdym roku trwania programu ma być przygotowywana szczegółowa ewaluacja umożliwiająca ocenę zaproponowanych rozwiązań i wprowadzenie ewentualnych modyfikacji.
Źródło: Puls Medycyny
