Wichry wojny na Ukrainie zmiotły gdzieś omikrona z naszego pola widzenia. Choć to nie tyle nowe warianty SARS-CoV-2 są groźne, ile niefrasobliwe zachowania ludzi, którzy nie przestrzegają zasad epidemicznych. Przecież wirus sam w sobie to martwa cząsteczka, która nie może zakażać, dopóki nie trafi do organizmu.

Wojna i pokój, niczym dwa małżeństwa, mieszkają obok siebie w tej samej klatce schodowej. Awantury są z pozoru domeną tylko jednego z nich. Dopóki sąsiedzi zamiast tradycyjnego dzwonka nie próbują dobijać się do drzwi rakietami balistycznymi.

Rząd podarował nam trochę luksusu. Do ochrony pozostają nam teraz tylko maseczki i skrócona izolacja. Pal diabli, że jeszcze w lutym o covida „rozbijały się” trzy tupolewy dziennie. Omikron okazał się prezentem.

Trudno odmówić racji wykształconym ludziom, którzy mają dosyć dziadowskich wynagrodzeń i poniewierania przez zadufanych technokratów na usługach bynajmniej nie poczciwego Hipokratesa.

Pandemia na dobre zagościła we wszystkich zakamarkach naszej codzienności. Zamknęliśmy oczy, zasłonili uszy, a odsłoniwszy usta i nosy udajemy, że przechytrzymy omikrona.

Co miesiąc obiecuję sobie solennie, że zamiast warczeć z tej ostatniej strony, obwieszczę światu, że wreszcie rząd zrobił coś dobrego dla lekarzy. Jestem cierpliwy i wyrozumiały, bo niejedno słyszałem i widziałem, ale z wolna tracę nadzieję, że taki miesiąc kiedyś nadejdzie.

Im bliżej piątej fali, tym mocniej wzmaga się polaryzacja między zaszczepionymi a kontestatorami, oblekającymi się w szaty obrońców wolności. Niestety, to szaleństwo ma konotacje ogólnoświatowe.

Nie matura, lecz chęć szczera zrobi z ciebie oficera. Oficera może owszem, ale nawet z maturzysty nie da się chybcikiem ulepić lekarza. To powiedzenie doskonale obrazuje dobór kadr do komunistycznej elity w pierwszym okresie istnienia Polski Ludowej.

Niedawno przekonywałem, że medycyna nie znosi politykierstwa. Ale również kłamstwa i ściemy.

W samym środku czwartej fali dostojne grono lekarskich magnificencji zdetonowało niewypał. Choć to figura retoryczna, w jednym zdaniu oddaje stan naszych wzajemnych relacji.

Życie ludzkie jest świętością. Ta oczywistość jest często zawłaszczana przez różnego autoramentu czarodziejów mas. Mają ją na ustach i sztandarach rycerze frontu antyaborcyjnego i apologeci uporczywych terapii.

Wpływanie na zdrowie jest procesem długofalowym i wymaga aktywnej polityki społecznej. W Polsce uprawia się ją na poziomie centralnym, regionalnym oraz lokalnym. Polityka to nie jest sztuka zdobywania władzy, lecz umiejętność rządzenia państwem dla osiągnięcia celu, jakim jest dobro wspólne.