Dostałem propozycję, żeby w szpitalu publicznym przejść z dotychczasowego zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na kontrakt. Warunki finansowe są finalnie lepsze, ale obawiam się kwestii odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę. Wykonuję bowiem operacje o dużym ryzyku powikłań. Czy mogę negocjować ze szpitalem postanowienia odnośnie do mojej odpowiedzialności za błędy? — pyta lekarz.

W standardowym procesie o ochronę dóbr osobistych należy wykazać, że doszło do ich naruszenia. Należy też wskazać, w jaki sposób i jakie to są dobra. Natomiast pozwany może wykazywać, że jego działanie nie było bezprawne. Brak bezprawności udało się wykazać w przypadku procesu wytoczonego przez lekarkę administratorowi strony internetowej. Spór toczył się na kanwie wpisu pacjentów pani doktor. Opisywali oni niewłaściwe, ich zdaniem, zachowania lekarki.

Na znanej stronie internetowej z opiniami o lekarzach pewien pacjent, podając swoje nazwisko, napisał o mnie bardzo przykre słowa, które nie są zgodne z prawdą. Czuję się urażony. Poza tym zakwestionował moje kompetencje, a ciągle się dokształcam, uzyskałem tytuł doktora nauk medycznych i z sukcesami prowadzę praktykę od 20 lat. Chciałbym, żeby komentarz zniknął, a autor poniósł konsekwencje - pisze lekarz.

W naszej poradni krąży Komunikat Rady Medycznej przy premierze o warunkach zwolnienia z izolacji pacjentów po przebytym zakażeniu COVID-19. Jest też przecież rozporządzenie ministra zdrowia w tej sprawie. Jak mamy się jako lekarze zachować, stosować do zaleceń podpisanych przez pana prof. Horbana? — pyta lekarz.

Od roku działamy w podstawowej opiece zdrowotnej w ramach teleporad. Narzędzie jest wygodne, aczkolwiek nie zawsze wskazane w kontekście stanu zdrowotnego pacjenta. Pacjenci też niekiedy nie wyrażają zgody na tego typu formę udzielenia porady lekarskiej. Proszę o wyjaśnienie, czy mają do tego prawo, a także na co zwrócić uwagę, udzielając teleporad, żeby nie narazić się na odpowiedzialność — zadaje pytania lekarka.

Jako lekarz dentysta wykonuję zabiegi medycyny estetycznej, np. z użyciem toksyny botulinowej. Czy do tych zabiegów powinienem mieć specjalne uprawnienia? Czy i za jakie następstwa wykonywanych świadczeń odpowiadam? — pyta lekarz.

Do szpitala napisał pacjent, który był leczony na oddziale intensywnej terapii, a następnie przeniesiony w stanie bez kontaktu na oddział oddalonego o 10 km szpitala powiatowego. Pyta: kto i w jakiej formie odebrał od niego zgodę na przeniesienie do innego szpitala. Sytuacja wyglądała tak, że z uwagi na napływ nowych pacjentów w związku z epidemią byliśmy zmuszeni porozumieć się ze wskazanym szpitalem i przenieść tego pacjenta. To się udało, pacjent przeżył, ale teraz ma wątpliwości, wskazane jak wyżej. Ponadto ma do szpitala pretensje, że jego rodzina nie była o tym informowana. Jaka jest nasza pozycja w kontekście przepisów? — pyta lekarz.

Największym zaskoczeniem w opublikowanej 28 listopada tzw. ustawie covidowej jest zastąpienie przepisu określającego kary za nieprzestrzeganie nakazów, zakazów i ograniczeń wprowadzonych w związku z epidemią COVID-19 - przepisem o pobieraniu przez ratowników medycznych wymazów w celu wykonania testu na obecność koronawirusa. Jak interpretować tę zmianę?

Formalnie rzecz biorąc, na dzień 26 listopada 2020 r. ta klauzula w praktyce nic nie znaczy. Tak zwana klauzula dobrego Samarytanina, czyli przepis art. 24 podpisanej przez prezydenta Andrzeja Dudę 3 listopada ustawy z 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19, do dzisiaj nie obowiązuje.